کد مطلب:369601
جمعه 29 بهمن 1395
آمار بازدید:646
نثر دوره اموی
نثر در زمان بنیامیه، مراحل تازهای را به سمت پیدایش نثر ادبی درنوردیده است. انواع نثر ادبی كه از دورانهای پیش به جای مانده بود، استواری بیشتری یافت. برخی از آنها نیز چون فن رسائل و تاریخهای تك موضوعی، سرآغاز نثر اندیشمندانهای بود كه در پایان عصر اموی و آغاز دوره عباسی شكوفا گردید. «نثر این دوران پرآشوب و جدال، به روش غیر مستقیم و به صورت قطعات باقی مانده است. اما به هر حال نام چندین نویسنده و عنوان چندین كتاب را در دست داریم و میدانیم كه فن نگارش رواج بیشتری یافته بود و برای ثبت آثار ادبی هم به كار میرفت.» (2، ص: 79). یكی از جلوههای مهم نثر دورهی اموی خطبه است كه در این دوره پیشرفت زیادی كرده است. مهمترین خطبهها، خطبهی امام حسین (ع) بعد از شهادت امام علی (ع) است كه ابشیهی در كتاب المستطرف فی كل فن مستظرف و ابوالفرج در مقاتل الطالبیین نقل كردهاند و خطبههای دیگر امام حسین (ع) و امام سجاد(ع) است. (1، ص: 224).